เอ๊ะ ได้ยังไง? ชื่อแบบนี้ไม่เห็นจะใช่คนสเปน
ถูกต้องแล้วค่ะ พ่อหนุ่มคนนี้มาจากเมืองน้ำหอม หลงใหลศิลปะการเต้นของชาติเพื่อนบ้านจนหอบผ้าหอบผ่อนมาร่ำเรียนวิชาถึงแดนกระทิงดุตั้งแต่ปี 2535 แล้วก็นับว่าเป็นนักเต้นที่มีฝีมือพอตัวทีเดียว--เก่งขนาดที่ได้เป็นสมาชิกชาวต่างชาติเพียงคนเดียวของคณะบัลเล่ต์แห่งชาติสเปน (Spanish National Ballet Company) เชียวนะ
ปาสกาลเป็นชาวฝรั่งเศสตอนใต้ เขตที่เรียกว่า “เฟรนช์ บาสก์” (French Basque) ซึ่งเป็นเขตที่ติดสเปนแค่เทือกเขาพีเรเนส์ขวาง ปาสกาลบอกว่าเขามีญาติพี่น้องทางสเปนด้วย จึงกล่าวได้ว่าเขาก็มีเชื้อสายสเปนอยู่ในตัวเหมือนกัน ตอนเด็กๆ ได้รับอิทธิพลทางดนตรีฟลาเมงโก้จากศิลปินดังอย่าง กามารอน (Camarón) และ อันโตนิโอ กาเดส (Antonio Gades) รวมทั้งดนตรีคลาสสิกของสเปนโดย ฟาย่า (Falla) และ อัลเบนิซ (Albéniz)
พี่สาวของปาสกาลนั้นเรียนเต้นฟลาเมงโก้ที่โรงเรียนของคุณป้าของเขา ปาสกาลเองก็เรียนๆ เล่นๆ จนกระทั่งอายุราวๆ ยี่สิบนั่นแหละถึงจะรู้ตัวว่าหลงรักศิลปะแขนงนี้เข้าอย่างจัง ทำให้เขาตัดสินใจได้ว่าอยากเป็นนักเต้นอาชีพแทนการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ว่าแล้วก็เก็บกระเป๋าไปอยู่ที่สเปนหลังจากได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมคณะของราฟาเอล อากิลาร์ (Rafael Aguilar) โดยที่แทบจะไม่กระดิกหูภาษาสเปนเลย อยู่ๆ ไปก็ใช้เวลาว่างระหว่างหยุดพักทัวร์การแสดงของคณะไปเรียนวิชาเพิ่มเติมจากสุดยอดพระอาจารย์ฟลาเมงโก้ทั้งหลาย ต่อมาก็ได้ร่วมงานกับศิลปินฟลาเมงโก้ดังๆ อย่าง โฆเซ อันโตนิโอ (José Antonio), อันโตนิโอ มาร์เกซ (Antonio Márquez) และไอดา โกเมซ (Aída Gómez) ซึ่งป้าไอดานี่แหละที่เป็นผู้ชักนำเขาเข้าสู่แวดวงของคณะบัลเล่ต์แห่งชาติสเปน
ปาสกาลเรียนการเต้นมาหลายประเภท นอกจากฟลาเมงโก้ เขาก็เต้นได้ทั้งคลาสสิกและโมเดิร์นรวมถึงระบำพื้นบ้านสเปน จริงๆ แล้ว เขาสารภาพว่าไม่ค่อยได้เต้นฟลาเมงโก้เท่าไหร่นัก แต่ชีวิตเขาก็แวดล้อมด้วยนักเต้นฟลาเมงโก้เก่งๆ มาตลอด ทำให้เกิดความเข้าใจอย่างลึกซึ้งและสามารถกำกับและออกแบบท่าเต้นของฟลาเมงโก้ได้ เขาชอบสไตล์การเต้นแบบเรียบง่ายและเนี้ยบ สเต็ปของเขาจะไม่ซับซ้อนจนเกินไป ล่าสุดเขากำลังทำโชว์ฟลาเมงโก้ชื่อ Fl@menco.fr เป็นการเต้นฟลาเมงโก้แนวฟิวชั่น โดยใช้เพลงฝรั่งเศสประกอบ เพราะเป็นคนฝรั่งเศสที่ใช้ชีวิตอยู่ในสเปนมานาน คนสองโลกอย่างเขาจึงอยากผสมผสานความเป็นสองดินแดนนี้ออกมาให้คนอื่นได้เห็น เขาบอกไว้ในบทสัมภาษณ์ว่า “สำหรับผมแล้ว ทั้งฟลาเมงโก้และเพลงฝรั่งเศสคือการแสดงถึงความรู้สึก...ถึงความจริงแท้ ทั้งสองอย่างล้วนแสดงให้เห็นเสียงร่ำไห้และความเศร้าโศกในวิถีของมันเอง”
โชว์ชุดนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากผลงานเพลงชุด Chanson Flamenca ของ เปโดร โอเฆสโตร (Pedro Ojestro) และ มานูเอล เด มาเรีย (Manuel de María) ซึ่งเป็นการนำเพลงคลาสสิกของฝรั่งเศสมาตีความใหม่ในรูปของดนตรีฟลาเมงโก้ ปาสกาลนำเพลงเหล่านั้นมาร้อยเรียงและสร้างเรื่องราว โดยมีพล็อตคร่าวๆ มาจากชีวิตของเขาเอง นั่นคือเรื่องของชายหนุ่มชาวฝรั่งเศสและการเดินทางสู่โลกฟลาเมงโก้ของเขา ปาสกาลกำหนดให้โชว์ชุดนี้เป็นลูกผสมของการเต้น การละครและการร้อง เขาใช้นักเต้นแทนนักแสดง และตัวเขาเองก็ลงทุนร้องเพลงเองด้วย สุ้มเสียงก็น่าจะใช้ได้อยู่หรอก ในเมื่อเขาลงทุนร่ำเรียนการร้องเพลงมาตั้งแต่เมื่อสี่ปีที่แล้วเพราะอยากจะลองแสดงละครเพลงดูบ้าง
จุดเด่นอีกอย่างคือเวทีและฉากหลังซึ่งใช้แสงสีเสียงที่แตกต่างไปจากโชว์ฟลาเมงโก้ที่เคยเป็นมา โดยเขาบอกว่าเปรียบให้เป็นเหมือน”เว็บเพจ” บนโลกอินเตอร์เน็ทซึ่งเขาคิดจินตนาการไปว่าคือสถานที่ที่เกิดเรื่องราวเหล่านี้ขึ้น ปาสกาลยังคิดว่าโลกไซเบอร์นั้น “เป็นที่ที่เหมาะมากที่จะเผยแพร่และแลกเปลี่ยนประสบการณ์เกี่ยวกับฟลาเมงโก้ ปัจจุบันนี้ เว็บไซต์คือวิธีที่ดีที่สุดสำหรับการติดตามว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในโลกฟลาเมงโก้ มันไปได้ทุกที่ คุณสามารถพูดคุยกับทุกคนจากทุกประเทศ น่าสนใจมากเลยล่ะ”
แวะไปดูเว็บไซต์ของเขาได้ที่ http://www.pascalgaona.com/
อ่านบทสัมภาษณ์ของเขาเกี่ยวกับ Fl@menco.fr ได้ที่นี่
1 ความคิดเห็น:
ทรงผมดูดีกว่าหนุ่มยิปซีสเปนเยอะเลย หุหุ
แสดงความคิดเห็น